MTBroutes.nl
Overzicht van alle Nederlandse mountainbike routes
Steeds meer mountainbikers praten over groene, blauwe, rode en zwarte routes. Die kleuren zijn er niet voor niks: ze geven je houvast. Ben je beginner, dan is groen geschikt. Fiets je de sterren van de hemel, dan kun je de zwarte route op.
Mountainbikeroutes in Nederland krijgen – net als bij skipistes – een kleurcode. Groen is makkelijk, blauw is gemiddeld, rood is moeilijk en zwart is zeer moeilijk. Zo weet je als mountainbiker wat er technisch van je gevraagd wordt om de route fatsoenlijk te rijden. De kleur zegt dus niet iets over hoe fysiek zwaar de route is.
De kleur van de moeilijkheidsgraad treft je aan onder de routepijl. De route pijlen (driehoekje met 2 rondjes) kom je tegen in meerdere kleuren. Dit gebeurt onder andere om dicht bij elkaar liggende routes gescheiden te houden.
Blauwe mountainbikeroutes bestaan uit singletracks, afgewisseld met korte stukken waar je over een breder pad rijdt. Singletracks zijn smal, slingerend en flowy en dicht tegen dat smalle pad staan bomen en struiken.
Korte en lange klimmetjes en afdalingen, boomwortels en omdat singletracks erom bekend staan dat ze lekker slingeren; veel bochten. Hier kun je dus kort draaiwerk, kuipbochten en rollers verwachten. Je kunt ook een technisch element tegenkomen, zoals boomstronken, een steile afdaling, drop of een sprongetje.
De kans is groot dat je op een blauwe route terechtkomt. De meeste mountainbikeroutes in Nederland zijn blauw en dat staat gelijk aan een gemiddeld moeilijkheidsniveau. Belangrijk is dat je comfortabel bent met je mountainbike. Je weet hoe je stuurt, remt en schakelt en hoe je je positie en gewicht op de fiets verplaatst om goede bochten te nemen en te klimmen en dalen. Ook kun je goed vooruitkijken om risico’s in te schatten.
Blauwe routes zijn perfect om aan je techniek te werken. Heb je het mountainbiken al een beetje in de vingers, dan kun je op blauw goed oefenen. Beginners kunnen het rustig aan doen en gevorderden gebruiken de blauwe routes om heerlijk door te rijden.
Kies voor een groene route of volg een Start2Bike-training als je weinig tot geen ervaring hebt. Of pak een parallele rode lus die je langs veel blauwe routes vindt, als je meer uitdaging zoekt.
Er staan informatiepanelen aan het begin van de route en je ziet regelmatig blauwe borden op paaltjes langs de route. Het blauwe bord met de moeilijkheidsgraad hangt dan ónder het bewegwijzeringsbord. De bewegwijzering is het internationale mountainbiketeken – de driehoek en twee rondjes. Volg je de kleurcodering én de bewegwijzering, dan voorkom je dat je onverwacht op een rode of zwarte route komt.
Je hoeft niet bang te zijn dat je zonder aankondiging op een verkeerde kleur route komt te rijden. Als je op een blauwe route kunt afwijken naar een aparte lus die bijvoorbeeld rood of zwart is, wordt dat met waarschuwingsborden op tijd aangegeven.
Een blauwe mountainbikeroute in Nijmegen moet dezelfde moeilijkheidsgraad hebben als een blauwe route in Groningen. Daarom mogen terreineigenaren en onderhoudsgroepen niet zelf bepalen hoe moeilijk of makkelijk hun route is. In opdracht van wielersportbond NTFU beoordelen inspecteurs of een route groen, blauw, rood of zwart is. Zo’n inspecteur mag geen relatie hebben met de terreineigenaar of -beheerder.
Waar vind je blauwe routes?
Het kleurensysteem wordt landelijk uitgerold. Nog niet alle mountainbikeroutes in Nederland hebben dus al een kleurcodering. Op dit moment zijn dit de blauwe mountainbikesroutes:
Nijmegen, Mook, Groesbeek (GL)
Schaarsbergen, Rheden (GL)
Losser, Enschede-Zuid, MTB-park Hof van Twente, Vasse, Holten en Hellendoorn (OV)
Zoetermeer (ZH)
Assen (Baggelhuizen) (DR)
Westenschouwen (ZL)
Marum (GR)
Bron: NTFU / Fietssport
