Vele bestaande mountainbikeroutes ondergaan een update en nieuwe routes worden aangelegd. Doel? Meer uitdaging bieden. Deze routes vereisen wel meer skills van de gebruiker. Het aantal valpartijen lijkt de laatste jaren toe te nemen. Hoe kan dat?
Mooi-weer-racefietser en slecht-weer-loper. Gek op de bergen, pasta en cappuccino.
Op de Utrechtse Heuvelrug genieten de 9 nieuwe en opgefriste routes een enorme populariteit. In de top 10 van MTB-routes.nl zijn er maar liefst 4 uit deze regio te vinden. Die populariteit kan Rein Zwaan, teamleider van de boswachters van Staatsbosbeheer in deze regio, beamen. “Mountainbiken is van oorsprong een zomersport, maar we zien nu het hele jaar door dat de routes volop gebruikt worden. De pure mountainbiker gaat in de winter minder op pad, maar wielrenners zie je in de donkere maanden juist meer in het bos.
Ook kun je op meerdere locaties mountainbikes huren, als bedrijfs- of vriendenuitje. Maar dat betekent dat er regelmatig menigeen met nauwelijks fietservaring de routes verkent. Dat hoeft geen problemen te geven, mits je je snelheid aanpast. Doe je dat niet, dan vlieg je letterlijk uit de bocht.”
Meer singletracks, bunny hops, kombochten en flowy trails
De bestaande, ‘old school’ routes bij onder andere Amerongen en Lage Vuursche dienden als basis om de zogeheten 2.0-routes te bouwen. De oude routes zaten vol brede, rechttoe-rechtaan paden, haakse bochten en slechts een klein deel singletrack. De ervaren mountainbiker wil meer singletracks, drop-offs, bunny hops, kombochten en flowy trails.
Rein Zwaan, zelf ook een ervaren mountainbiker en wielrenner, weet dat een technischer parcours meer uitdaging geeft. “Maar de insteek is wel dat de route voor iedereen te doen moet zijn, mits je je snelheid aanpast. In het bos is het risico nu eenmaal groot dat als je naast de trail terechtkomt je een boom kunt raken met alle vervelende gevolgen van dien.”
Op de route Amerongen is onlangs een nieuwe afdaling toegevoegd en in de eerste week, ondanks de waarschuwingsbordjes, ging er al iemand onderuit. Een duidelijk geval van geen snelheid aanpassen en de remmen niet goed gebruiken, stelt Zwaan.” Overschatting? “Denk het wel. Hier leren we vergeleken met andere landen, al heel jong fietsen. Zo denkt iedereen te kunnen fietsen, dus ook mountainbiken, maar het vergt bepaalde skills die je overigens prima kunt leren. Met de auto rijd je toch ook geen rotonde op met een vaartje van 80 km/u?”
Mountanbiken is meer dan alleen fietsen
Alexander Fianke, coördinator van de mtb-route in het Overijsselse Haaksbergen en trainer bij de lokale wielervereniging HTFC, maakt zich sterk voor de bewustwording onder de gebruikers van MTB-routes dat mountainbiken veel meer is dan alleen fietsen. “Als mensen zich bewust zijn van hun vaardigheden, zijn ze ook beter in staat in te schatten wat ze wel in niet kunnen op een route. Ik zie het bijvoorbeeld bij racefietsers, die over het algemeen meer gefocust zijn op snelheid. Dat ze in de wintermaanden overgaan op de mountainbike komt voort uit het veldrijden. Maar veldrijden kun je niet vergelijken met mountainbiken.
Zo rijden ze in een groep vaak te dicht op het wiel van de voorganger, zoals ze gewend zijn op de weg, maar daardoor niet goed kunnen anticiperen op de ondergrond.” De boswachters op de Utrechtse Heuvelrug zien als de dagen korter worden, een cultuurverandering op de mtb-routes ontstaan, aldus Zwaan. “Wielrenners zijn soms ongeduldiger en willen bijvoorbeeld passeren op singeltracks waar dat helemaal niet mogelijk is.”
Train je skills
Cijfers over het aantal ongelukken op het Utrechtse mtb-routenetwerk kan Staatsbosbeheer momenteel niet boven tafel krijgen. Registratie is lastig, aangezien ze niet op de hoogte worden gebracht van alle valpartijen. “Soms lezen we het in de lokale media of de ongelukkige meldt zichzelf bij ons. Waar Zwaan wel van overtuigd is, is dat de meeste valpartijen voorkomen kunnen worden door beter getraind de mountainbike op te stappen. En dan niet zozeer conditioneel, maar het trainen van mountainbike-skills. Volg een clinic of cursus als Start2Bike bij een NTFU-gecertificeerd trainer om je vaardigheden bij te spijkeren.”
Ook de Twentse Fianke ziet in scholing de oplossing voor het voorkomen van valpartijen. “Door een cursus of clinic te volgen, besef je wat je niet kan, maar dat je het wel kan leren. We zien binnen onze vereniging wel een verschuiving van alleen hard fietsen en aan je conditie werken naar meer aandacht voor het verbeteren van je techniek en vaardigheid. Zo bieden we binnen onze club regelmatig techniektrainingen aan waar we met zo’n 10 á 15 deelnemers aan de slag gaan met bijvoorbeeld bochtentechniek en bunny hops.”
Kleurcodering in routes
Wat naast waarschuwingsborden voor hindernissen, de veiligheid op de mtb-routes ook ten goede komt, is de kleurcodering in de bewegwijzering. Je kiest die trail die het beste past bij jouw vaardigheden. De internationale kleurcodering, zoals wij die kennen uit de skiwereld, is echter niet bruikbaar voor ons land, want dan zouden we alleen maar groene routes hebben, vertelt Zwaan van Staatsbosbeheer.
“Denemarken, qua routes en landschap te vergelijken met ons land, heeft een codering ingevoerd die ons erg aanspreekt. Een zogeheten laaglandcodering. De zwarte route ga je hier dan niet tegenkomen. De te gebruiken kleuren worden groen, blauw en rood.”
Vanuit zijn rol als onderhoudscoördinator van de mtb-route in Haaksbergen voegt Fianke toe dat een honderd procent veilige mountainbikeroute niet te garanderen is. De staat van een route verandert, afhankelijk van de weersomstandigheden, voortdurend. Droge en mulle of zachte en modderige trails. Als je de onderhoudsploeg te vriend wil houden, ga dan niet de route op na veel regen.”
Bron: Fietssport Magazine